Als corporate copywriter houd ik me voornamelijk bezig met het helpen ontwikkelen van kernverhaal van merken en organisaties. Dat helpt bedrijven verder, in termen van scherper positioneren en een sterker corporate verhaal op de website, wat dat betreft dus job done. Nadeel is dat de exponenten van die projecten vaak beperkt blijven tot verhaal, missie, visie, manifest en gelikte corporate presentatie. Dat zijn geen zaken die je lekker kunt showen in een portfolio. Maar het fundamentele karakter van corporate copywriting trekt de laatste jaren wel meer opdrachtgevers naar me toe die er samen met mij ook een creatief verlengstuk aan willen geven. Om een idee te geven waar dat in kan resulteren, een aantal posts over beknopt omschreven cases, waarin ook iets te bekijken valt in plaats van te lezen.
DEEL 4 – PLAY THIS GAME, OM TAFELTENNIS IN NEDERLAND WEER VAN DE GROND TE KRIJGEN
‘Je hebt 0.31 seconde. Dan is die bal bij je. Wat ga je doen? Nadenken?’ Altijd handig als een copywriter kan schrijven over iets wat-ie zelf ervaren heeft. Dit is een tekstje dat op een van de posters staat die ik ontwikkelde en waarmee in Limburg een heel voorzichtig eerste pril begin gemaakt wordt om tafeltennis als sport weer op de radar van jong en oud te krijgen. Dit op initiatief van Han Gootzen, nu Coördinator Sporttak Platform Tafeltennis Limburg, maar ooit nogal eens mijn tegenstander aan de andere kant van de tafel. Want tafeltennis was lang mijn sport. Vanaf pakweg m’n 12e tot 30e heb ik achter die tafel gestaan en ik was er goed genoeg in om op vrij hoog niveau te spelen.
Han vroeg me om na te denken over in eerste instantie een campagne om nieuwe jong talent aan te trekken in Limburg. Nu trek ik de dingen altijd graag wat breder en na wat pingpongen van gedachten en ideeën ligt er nu Play this Game als levend motto en een plan van (ook landelijke) aanpak dat ook goed ontvangen is bij de NTTB. Daar gaan we de komende tijd verder aan werken, want tafeltennis is als sport te fantastisch om klein te blijven in Nederland. Na de tijd van Bettine Vriesekoop is het weggezakt om niet te zeggen uit beeld verdwenen. Dat is zonde, want het is bij uitstek een sport waar jonge kinderen van nu enorm veel aan hebben.
Tafeltennis helpt hen zichzelf te ontwikkelen op heel veel niveau’s tegelijk. Tafeltennis is speels, je kunt er al je energie in kwijt (kom maar binnen met je ADHD), ontwikkelt je motoriek en reactievermogen en als je ook maar iets van talent hebt, ga je snel vooruit. Het is een veilige sport in alle opzichten, vrijwel niet blessuregevoelig, zo divers en inclusief als maar kan (we hebben een 3-voudig paralympisch kampioene) en sociaal, omdat je het als individu in teamverband speelt. Het is ook supercompetitief en, neem dat van mij aan, enorm character building.
Tafeltennis is wat dat betreft een onderschatte sport. Natuurlijk gaan een paar posters (uitgevoerd i.s.m creative director Ceddo van der Tang, fotografie Rob de Ruiter) niet onmiddellijk het verschil maken. Maar je moet ergens beginnen en er zit meer in de pen, zoals een brandvideo en een website die tafeltennis gaan laten zien zoals het zich nog niet eerder heeft laten zien in Nederland. Mochten hier mensen zijn met kids vanaf pakweg 6 die op punt staan om een sport te kiezen, neem ze eens mee naar een club in de buurt. En nu ik toch bezig ben, dan ook maar meteen overvragen: mocht er ook een landelijke, gezinsdoelgroep zoekende merkorganisatie interesse hebben in serieus nationaal sponsorship van een van de meest laagdrempelige breedtesporten van deze wereld, maak dan eens een praatje met Han Gootzen.
Copy van links naar rechts:
- Je hebt 0.31 seconde. Dan is die bal bij je. Wat ga je doen? Nadenken?
- Je hebt een beperking. Zo noemen ze dat dan. Ben je 3-voudig paralypmpisch kampioen. Nou, noem dat maar beperkt.
- Een wedstrijd kun je niet trainen. Er klaar voor zijn wel. Zodat je op matchpoint dit kunt. En die gast aan de andere kant niet.